τέζα

τέζα: Ν·(άκλ. επίθ. και για τα τρία γένη ή σε επιρρμ. χρήση)

1. τεντωμένος, αλύγιστος (α. «έδεσε τέζα το σχοινί» β. «το σχοινί είναι τέζα»)

2. ο τελείως γεμάτος, ο υπερπλήρης (α. «γέμισες τέζα το σακί» β. «το λεωφορείο ήταν τέζα»)

3. φρ. α) «έπεσε τέζα» ή «έμεινε τέζα» — λιποθύμησε ή έπεσε νεκρός

β) «τήν έκανα τέζα»

(ενν. την κοιλιά) παράφαγα, φούσκωσα

γ) «είναι [ή έγινε] τέζα στο μεθύσι» — ήπιε πολύ, μέθυσε ώσπου έχασε τις αισθήσεις του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. tesa «ένταση, τέντωμα»].

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

τέζα — άκλ. (λ. ιταλ.), επίθ. και επίρρ., τεντωμένος, τσιτωμένος, τεντωτά: Το σκοινί είναι τέζα. – Έμεινε τέζα, πέθανε. – Έγινε τέζα στο μεθύσι (μέθυσε πολύ) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τεζάρω — Ν 1. τεντώνω κάτι, τό τεντώνω όσο παίρνει («τεζάρω το σχοινί») 2. μένω ακίνητος, πεθαίνω 3. (μτχ. παθ. παρακμ.) τεζαρισμένος, η, ο α) πολύ τεντωμένος, άκαμπτος β) αναίσθητος, λιπόθυμος ή νεκρός («τόν βρήκανε τεζαρισμένο»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ.… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias